Hani akþam vakti oturursun ya sahilde Býrakýrsýn doðanýn güzelliðine kendini Güneþ yavaþ yavaþ kaybolurken daðlarýn arkasýnda Bir kýzýllýk çöker tabiata.. Deniz gülümser Ele avuca sýðmaz çocuklara benzer Usul usul sahili döver. Ýnsanca çarpar böyle anlarda yürekler Kimisinin gözleri gemilerde Ufuklarda sevdiðini gözler Kimisinin aklýna piþmanlýklarý düþer Kimileri denizde balýk olmayý ister Kimisi umutla yarýný hayal eder. Bana gelince sevgili Tabiata düþen kýzýllýðý saçlarýna benzetirim Bir de denizi gözlerine Hele martýlar da uçuyorsa keyifle Hissetmem yokluðunu sen ve ben oturuyoruz beraber sahilde Derim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.