Caným sýkýlýyor
Bir avuç
Yaþama sevincini de yitirdim
Günler
Geceler
Hep ayný tedirginlikle geçiyor
Benden sana hayýr yok
Bilesin
Ahmak ýslatan yaðmurlar gibiyim
Vurgun yemiþ gece
Can evimden
Suya atýlan taþ gibi halka halka
Kolum kanadý kýrýlmýþ
Bir serçe
Yapraðý kopan papatya
Bir çocuðun elinde
Aðlayan gelinciðim
Bana dokunma!
Elim kolum baðlandý
Dört duvar arasýnda
Eylül’lün geçit törenini seyrediyorum
Penceremden
Bak iþte geldi
Aðrýlarla aðýtlarla
Kaðýtlara sýymayan
Bu son bahar
Son sabahlarýn sancýsýnda yüreðim
Yaþama sevincimi kaybettim
Aðlayan bulutlar gibi gözlerim
Geceler sessiz karanlýk puþtluk doðuruyor
Uzaklarda maviler kararýyor
Gece sessiz sakin
Bir tek bir tek Aðustos böceklerinin
Sesi geliyor
Kolum kanadým kýrýk
Bir dua gibi hayat
Gelip geçiyor
Varla yok arasýnda umutsuz
Uzun yolculuðum
Umutsuzlarýný dokuz eylül de býraktým
Bir demet güneþ saklýyorum
Ýçimde zamandan kalma
Son kýrýntýlarý serçelere, bütün kuþlara attým
Bu uzun sessizlikte
Sabahý bekliyorum
Uzaklarda fidanlar ateþe verildi
Ýnsanlar insanlýk ölüyor
Ben kahroluyorum
Bir bardak suda boðuluyor düþlerim
Bu gün Ýzmir gibiyim
Yeniden doðmak istiyorum
Anamdan
Saati
Ýncir zamanýna kurdum..
...Ama umutsuzluk yok!..
....her ateþ kendi cürmü kadar yer yakar...
Düþtüðü yeri her doðan günü seviyorum..
Ülkem gibi anlatýrlar
Yaþlý meþe aðacý unutmuþ bile olsa
Bazý kelimeleri
SEVGÝ insanlar enaz kendini sevdiði kadar ülkesini sevmeli...
09.09.1922 güzel Ýzmir ’ imizin kurtuluþu umutlarýn yeniden palazlamasý elbette güneþ doðacak en karanlýk gecelerden sonra o gün nasýl söküp attýksa hain DÜÞMANI bu gün yine ayný kana sahibiz. Evelallah! Karanlýklar ebedi sürmez..
K U T L U Y O R U M...
Nurten Ak Aygen
09.09.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.