YÜREĞİM DAĞLICA

Kaç asýr geldi geçti, kardeþlik yollarýnda,
Kimi zaman bir horon, kimi zaman bir halay,
Malazgirtte bir çýnar, Alparslan kollarýnda
Büyürken Anadolu, otaðlar alay alay,

Selçukludan Osmanlý, sonrasý Cumhuriyet,
Çanakkale vatanýn, bükülmez bir bileði,
Binlerce þehide de, mal olan bu hürriyet,
Önce vatan diyenin, son kurþunluk dileði,

Hasleti kaybedenler, maþalarca bilendi
Düne kadar kardeþken, nifak sokan kalleþti,
Birlikten doðan kuvvet, sinsice törpülendi
Þimdi sýrtý dönünce, bir anda canileþti,

Bir gün hürriyetin de, alýnýrsa elinden,
Kimin için yaþamýþ, hem rezil hem de sefil
Çekersin o lal olan, anlaþýlmaz dilinden
Soyu sopu belirsiz, siz ey kahpe gafil

Pusu kurmuþlar pusu, puslu bir havada
O patlayýcýlarla, dört yaný çevirmiþler,
Mertebesi en yüksek, kutsal olan davada
On altý Mehmedimi, kahpece devirmiþler

Uyan þehidim uyan, senin aðýrlýðýnca,
Þu yattýðýn topraklar, seni hatýrlayacak
Yüreðimin yarasý, son kalesin daðlýca,
Haþmetinden gök kubbe, inan çatýrdayacak

07.09.2015
Mehmet TOZLU

Sosyal Medyada Paylaşın: