1989 senesinde çocuk olmak

Kýzamam zamana adalet inancýmdan,
Bu dünyadaki tek adaletli kavram,
Kimseye kýyak geçmiyor zaman,
Her saat sürüyor altmýþ dakika,
Acelen olsa da olmasa da..

Geri dönmek mümkün deðil elbette,
Çocukluk yýllarýný özlemek de
Zaman bize bir soraydý keþke,
Kalmak isterdik 1989 senesinde

Çocuktum, daha ilkokula baþlamamýþtým
Anaokuluna yazýlmýþtým da alýþamamýþtým
Mahallemiz henüz asfaltla tanýþmamýþtý
Her akþam eve dönüþümde annem kýzardý
Çünkü üstüm baþým her akþam toz topraktý

1989 senesinde çocuk olmak,
Rengarenk giyinen abilere özenmek,
Mahallenin büyüklerinden harçlýk koparmak,
ve mahalle bakkalýnda dilediðince harcamaktý

1989 senesinde çocuk olmak,
yazýn memleketine dönen
almancý komþularýn elini öpünce
mark ve çikolata almaktý hediye olarak

1989 senesinde çocuk olmak,
çok sebebimizin olmasýydý mutlu olmak için
ilkokuldan önce her þeyi sokakta öðrenirdik
yoksulduk tüm mahalle ve ülke olarak
ve bundan asla utanmazdýk
Þimdiki çocuklardan kat be kat mutluyduk
aðlardýk ama surat asmazdýk..

Sosyal Medyada Paylaşın: