toplanmýþ dað tepesinde pusu kurmuþ çakallar, yeter artýk ! yeter artýk ! nerede diyorum bu insanlýk analar babalar gün geçtikçe kan aðlýyor nerede bu devlet bombalar havada uçuþuyor þehidimin kanýyla gök yüzü her gün kan kýrmýzýya boyanýyor
kesin artýk diyorum koltuk sevdasýný kan gölü oldu ülke bir gün þehit polisimiz bir gün asker erler þehidimin kanýyla her Allahýn günü gök yüzü al kýrmýzýya boyanýyor
yazýklar olsun deðer birbirine vermeyenlere ana babalara ,her gün ölümle kan kustururlar
boðazým hýçkýrýkla gün geçmiyor düðüm düðüm bana aðlama diyorlar teselli ediyorlar asker oðluna gör bak sýra ona gelmeyecek diyorlar
nasýl evladýmý ve o askerlerimi düþünmeyeyim her gün analarýn ciðeri yanarken ben güleyim Mehmetçikler bir hiç uðruna þehit olmuþken vatan nasýl sað olsun derim
Susamam ben asker annesiyim Her gün feryadýmý Allaha dilerim Ben oðluma ve þehitlerim kuzularýma her gün aðlýyorum
gök yüzü al kýrmýzý bombalarla her gün boyanmasýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fazilet Bayraktar (M-Kiba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.