DAYAN KALBİM
Ey aþk elinden bertaraf olan kalbim.
Yan sende…
Dilediðin kadar, istediðin kadar yan.
Ancak ne kadar yansan da sakýn belli etme yandýðýný,
Çünkü sevdiðin kiþi,
Yandýðýn kadar daha yakacaktýr canýný.
Yan kalbim…
Alevsiz, dumansýz, içten içe yan.
Ne kadar acýsa da canýn,
Sakýn ses etme dayan.
Görmek isterse de dön, ne olur gösterme sol yanýný.
Çünkü sevdiðin kiþi,
Acýn kadar daha acýtacaktýr canýný.
Gün gelecek, þafak sökecek,
Muhakkak ki gece bitecek,
Yaðmur tufan her ne varsa dinecek,
Bu kara sevda da baþtan gidecek.
O güne kadar sabret gönlüm,
Sadece dayan ve sabret.
Ýnanýyorum, güneþli günler çok uzak deðildir elbet.
Yan kalbim, sana yanma diyemem.
Ýçindeki alevi bilirim ki su döksem de söndüremem.
Tabip yok, ilaç yok, fayda etmez merhem bile süremem.
Yan o halde kalbim ama usul usul yan, içten içe yan.
Ne kadar acýsa da canýn, ses etme…
Ne olur dayan.
Biliyorsun ki ölümden gayrýsý,
Çektiðin acý da, düþtüðün sevda da yalan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.