Yaþam dediðin bu an; yarýna bel baðlama Bil hüsrana uðrayýp dönersin her gün baþa Yeise düþme sakýn, nalan olup aðlama Rabbinden umut kesme, umutsuz olma haþa
* Sevgi koy hep heybene, taþýma keder, acý Ademden yaratýldýk herkes kardeþ ve bacý Mevlaya kul olmaktýr insanlýðýn amacý Allah adýyla baþla yapýlan her bir iþe
* Aþkla yaþa hayatý her saniye, anýný Bilinmez ki Azrail; nerde alýr canýný Dünya deðmez nefrete; akýtma kul kanýný Hüzünü koy kenara mutluluklarý yaþa
* Aþk ile bak cihana incitme tek bir kulu Put yapmayasýn sakýn, kendine para, pulu Ýbret al yaþanandan dünya hayat okulu Mutluluða nikah kýy gamý, nefreti boþa
* Yarýn mizan gününde kinle varma huzura Helalinden kazan ye konma haram, hazýra Orada iltimas yok padiþaha vezire Cehenneme varýrsýn döneyim derken köþe
HASAN YILMAZ 02/09/2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasanyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.