CENNETİMDE SENSİN CEHENNEMİMDE

Kuþlarýn gidiþini görüyorum gökyüzünde,
Kimi sýra sýra,
Kimi yalnýz.
Mevsim hazana çattý iyice,
Renkler karma karýþýk,
Renkler ebruli.
En çok canýmý acýtan mevsimdir sonbahar.
Ve ben biliyorum düþen yapraðýn hüznünü,
Ve ben biliyorum mevsim sensen,
Hüzün benim.
Yaprak sensen,
Dal benim.
Ýçimde yeþeren umut dalým sýn,
Sevdasýna gönül koyduðum kadýn,
Sevmek buysa aþk sensin.
Çýkýp gelsen soðuk demir raylarýnýn üzerinden,
Bir acý çýðlýk gibi bölsen geceyi.
Sarýlmak olurmuydu sesiz gecede sana,
Dokunmak olurmuydu gamzelerine,
Çiçek çiçek.
Ah aþkýna sevda dediðim kadýn,
Ne çok oldu görüþmeyeli,
Ne çok oldu mektup yazmayalý,
Ne çok oldu seni sevmeyeli.
Deli sevdam,
Sen benim coþkun akan ýrmaðým,
Duru kekliðim,
Doru kýsraðým.
Sen bana sevdasýn,
Geceyi bölen þafak gibi,
Yýldýz yýldýz doðansýn gönlümde.
Bir gelsen,
Bir tutabilsem ellerinden.
Sen bana sevdasýn,
Dað rüzgarlarý gibi esen,
Tepelerine bulut sinen daðlarda açan kar çiçeðim,
Çisil çisil yaðan yaðmurum,
Sana yemin olsun,
Bað sensen baðban benim,
Ýçimde saklanan yaðmur bulutu gibi
Damla sensen toprak benim.
Rahmetine amin dediðim duam,
Cennetimde sensin,
Cehennemim de.____Cengiz Yýlmaz/Þiir Baba/04.09.2015
Sosyal Medyada Paylaşın: