YALNIZLIĞIM

Yalnýzlýðým, içimde kývrýlan bir ateþ
Sevdamý aþkýmý kilitleyen kelepçe
Gönlümün çaresizliklerine birer eþ
Sessizce etrafýmý saran kara pençe
Yalnýzlýðým, sýrtýmda kývranan bir býçak
Gözlerimden gözlerini unutturan þey
Aklýmý kalbimi isabet alan mýzrak
Korktuðum da seni unutturacak her þey
Yalnýzlýðým, rýhtýmý arayan bir gemi
Mürettebatsýz tek baþýna kalan kaptan
Çýðlýklara boðulsam kim duyar sesimi
Yok geride naciz bedenimi arayan
Yalnýzlýðým, kalbimde iz býrakan yara
Her dem ruhumu çepeçevre saran acý
Divanelik, avare bedenimden yana
Ulu vuslatý aratan kara bir sancý
Yalnýzlýðým, hayalime kurulan pusu
Ümitlerime saplanacak zehirli ok
Bitirecek artýk içimdeki umutu
Ýçimdeki bu dertlere artýk derman yok
Yalnýzlýðým, gözlerimde kara bir bulut
Baþka bir bulut çarpsa içini dökecek
Þu yalnýzlýðý elindeyse bir an unut
Yoksa, dünyayla arama duvar örecek

MEHMET AKÝF BOZKURT
Sosyal Medyada Paylaşın: