YİTİK İNSANLIK
Dünya’nýn dümeni arsýz tayfada,
Aradým boþ yere zerre insafý…
Soy sömür talan et her bir sayfada,
Örtmüþler her gize katran çarþafý…
Ýmaný aradým cüzdana girmiþ,
Bu dünyanýn malý vicdana pirmiþ,
Hak hukuk adalet insana çirmiþ,
Ham özler içiyor tasla hoþafý…
Kasap çengelinde onur asýlý,
Erdemler mahzende kirle basýlý,
Haraptýr sinirler yayda kasýlý,
Bankalar kýbledir kovduk sahafý…
Yalanlar yaldýzlý sahte bal gibi,
Uyutur ayakta bir kaval gibi,
Mazlum candan býkmýþ olmuþ lal gibi,
Buðdayý umarken biçer yulafý…
Cantekin der; yazýk yitik insanlýk,
Hava bize aðýr bite Nisanlýk,
Bu dünyanýn hali toptan isyanlýk,
Karartmýþ aç gözler bizim tarafý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.