anlatsın

kendimi senden ayýrýp gittim
bir yaným sende bir yanýn bende
dalýnda son baharý özleyen yaprak
gibi özledik birbirimizi

çok þeyler yaptýk kimse görmedi
kimse anlamdý neydi derdimiz
iki kere iki gerçekmiþ gibi
beþ edebileceðini düþünmediler

bulutlar bizleydi keza yaðmurlar
denizle beraber uçan martýlar
bilmedi öyle mutlulardý ki
gözleri görmüyordu baþka bir þeyi

içimizde bir þeyler kýpýrdýyordu
aksetmedi aynalara gizliydik çünkü
sýrsýz aynalarda varmýþ ah bilemedik
gizliden, gizliden yandý hüznümüz

bir papatyaydý oysa aþkýmýz
hem beyaz hem sarý biraz kýrýlgan
sularý sürmüþtük üzerlerine
sen nasýl istersen öyle sonumuz

baharý istersen gelirim hemen
martýlar uçuþur serçeler öter
erik dallarýna basman bu sefer
belki de içinde yokluðum olur

ey sevdalým seni anlatmayayým
anlatsýn esintili güller rüzgarlar

Münir Süleyman GÜRESEN
Buca / Ýzmir










Sosyal Medyada Paylaşın: