SAHİBİNDEN UZAK MEKTUPLAR- 8
Ah benim unutulmazým…
Yüreðimin sahibi, tanrýçam…
Unutmanýn hükmünün kalmadýðý yer, sensizlik…
Ama hiç unutmuyor da deðilim seni…
Ayazlarýn ateþi yakarken ruhumu,
Bazý anlar oluyor ki aklýmdan silinip gidiyorsun...
Sabahýn o erken saatinde,bin bir zorluk ve rüyamda teninle ýsýttýðým o sahte sýcak yataðýmdan, aðýr küfürlerle kalkýyorum…
Sonra ilk iþ sigaramý uyandýrmak oluyor..
Sonra derin bir nefes; ohh...
Ciðerlerimin attýðý intihar çýðlýklarýný duyuyorum…
Kendime gelir gibi oluyorum ama daha çok var…
O soðuk elbiseleri giymek uyanmaktan daha da bir aðýr...
Sensizliðin laneti soðukla birleþiyor…
Çekilmezlik, mesaisine kaldýðý yerden devam ediyor…
Çýkýyorum dýþarý,
Sigaram ve gözlerim dýþýnda her yerim hala uyuyor...
Ciðerlerim kuru öksürük ve birazca nikotin nezaretinde güne baþlýyor...
Bizim yolun rampasýný bilirsin…
Dik yokuþlarýn afillilerindendir…
Hem yokuþ aþaðý hem de yetiþmem gerektiði için hýzlý adýmlarla yürüyorum…
Biliyor musun, düþüp bir yerlerimi kýrabilirim…
Ama aldýrmýyorum...
Kaldýrýmlar dar ve kýrýk taþlarýnda su dolu tuzaklar ve aceleme þaþýran insanlar ve de bunlarýn hiç eksik olmadýðý sokaklar...
Yürüyorum...
Ellerim cebimde, dudaðýmda ise arada bir dumanýyla burnumu yakan sigara…
Titreye titreye yürüyorum...
Kýþ ya da yaz… fark etmiyor…
Kýþýn soðuktan, bugünlerde ise sensizlikten üþüyorum…
O keskin yokuþun bitiminde, yorgun ama bir o kadar da hýzlý olan ayaklarýmla, senin dolmuþunun kesiþtiði ufak bir mesafe var…
Yetiþmek için büyük çaba sarf ediyorum…
Yolun sen tarafýndan yürüyorum…
Diðer türlü görünmüyorsun..
O mesafenin sonundaki trafik ýþýklarýnda beni bekliyorsun…
Saydým geçen gün; tam 47 saniye sürüyor kýrmýzý ýþýk...
Eðer þanslýysam yetiþiyorum sana ve daha da þanslýysam o 47 saniyenin 35’inde benimle oluyorsun..
Gözlüðün, gözlerini görmeme mani oluyor… Sinir oluyorum…
Kulaðýnda kulaklýk, önden sayýnca 4.sýra ve cam kenarý…
Bende de kulaklýk var ama kullanmayý bir türlü öðrenemedim…
Sürekli düþüyor kulaðýmdan…
Yine de açýyorum þarkýmýzý…
Kulaklýðýn biri boþta senin için...
Bakýyorum öylece...
Beni görüp görmediðini düþünmeden…
Ýþte o an unutuyorum, sen dahil her þeyi..
Sonra, sen saðdan gidiyorsun, ben ise soldan devam edemiyorum…
Yaþýyorum seni… Olmasan bile...
Biliyorum benim için o koltuða oturuyorsun ama yine biliyorum ki Sen bunu hiç fark etmiyorsun…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.