Eyvallahlar
Ve
Elvedalar arasýnda bir yerdeyim
Hasretinden prangalar eskiten þairler
ve
Hasreti prangalý kadýnlar öldü öleli
yarým yamalak þeyler kaldý geriye...
Yüreðimde
Yalavuz bir zemheri büyüttüm ben
zangýr zangýr diþlerim
Dilimi parça parça edene dek
Þimdi
Bir yerdeyim ve hoþçakallardan ibaretim
Daha dün
Çiçekleniyordu bað bahçe
sonrasý tipi
sonrasý zemheri
sonrasý
Eyvah
Elveda
Eyvallah...
Ýþte
Bu
Ben
Bazen
Yüreðime düþen kimsesizliðin kimsesi olayým
diyorum
Demekle kalýyorum
hemde öylece
apansýz
Türküler yükleniyorum omuzlarýma
aþýrý dozda Neþet Ertaþ’dan ölebilirim.
Bence
Büyülü bir yaný var kimsesizliðin
Çünkü
kimsesi yok kimsenin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.