YOLUMUZ BİZİM

Feleðin bize zoru neydi acep,
Hep gurbetten geçti yolumuz bizim.
Belki de bir lokma ekmekti sebep,
Yad ele serilmiþ çulumuz bizim.

Nikahýmýz kýyýlmýþ gezle, göze,
Botlar yaren olmuþ topraða toza,
Daðda, taþta, bayýrda geze geze,
Genç yaþta büküldü belimiz bizim.

Kýymetimiz bilinmez ki vurulsak,
Ne deðiþir ki feleðe darýlsak,
Ne zaman güvenip dosta sarýlsak,
Tutmadan kýrýlýr dalýmýz bizim.

Ýsyan okusak sesimiz kýsýlýr,
Kime gücenilir, kime küsülür,
Papatyalar bile düþman kesilir,
Neden keder çýkar falýmýz bizim.

Kader ýratýr bizi yurdumuzdan,
Ayrý düþeriz yardan, yavrumuzdan,
Sevenimiz el sallar ardýmýzdan,
Boynu bükük durur gülümüz bizim.

Kapanýr sahne, çekilir perdemiz,
Toprak oluruz da biter derdimiz,
Bir gün son bulur ziyankar ömrümüz,
Bilmem nerde kalýr ölümüz bizim.

Fatih Coþgun 01.09.2015
Sosyal Medyada Paylaşın: