Ehl-i Aşk
EHL-Ý AÞK
Kalbim her dem bulut olup sana siniyor,
Umuda esinlenirken aradýðým her gölgede,
Ruhum bir biçimlenir o karaltýda,
Öyle huzur duyar ki hapsolurum sakin aþk-ý siluetine…
O her an, her can, her iç ferahlýðý ve bir su yudumunda
bin bir devran dönüyor ömrü mahfuzumda…
Ýdrak huzuruna ermeden acele acele koþuyor zaman
ehl-i aþkýna,
Tanýmadan, bilmeden yalnýzca severek, hissederek,
izleyerek, iz çöküp, diz direyip, ömür törpüleyerek
talebine duacý bir çocuklukla huzur istiyor bu sancýlý
eller…
Ya Ehl-i Aþk sancýlý sesimin huzurlu duasý, yaralý
ruhumun ebedi edasý,
Sensin lütfuyla seven ve sevgiyi aþka döndüren,
Beni de bul, bende bul ve ben de bulayým devamý
Ben de bulayým beni tüm sahtelerden temizleyen
ayýklayan o eþsiz ehl-i aþký
Tuðçe Yücebilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın:
tuğçe yücebilgiç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.