Anlarsın Belki

Anlarsýn Belki
Kelebeklerin göç ettiði bir gönülden,
Mevsimin eylül olduðu bir ömürden,
Aðlanacak bir aþkýn kýyýsýna vurmuþ gözlerden sesleniyorum sana...
Þimdi bütün sabahlardan eksik þiirlerim,geceleri hep kanamalý ümitlerim.
Sarmaþýk aþkýn ayrýlýk sarýsýnda kalmýþ hayallerim.
Gelseydin sarýlacaktým,neden sormayacaktým.
Diline dolayan kimseye seni savunamadým.
Boyun büküp sustukça,kimsesiz kaldým.
Sýratý geçtim yaþarken yine de korkmadým.
Aðaç oldum köklerimi unuttum,sonbahar oldum yapraklarý kuruttum.
Tesellisiz gecelere uðurlandým,alnýma leke oldu yaþayamadýklarým.
Artýk kalbimin daracýk kafesine kapadýðým kanaryam hiç susmadan aðlayacak.
Yakamozlarda yýkadýðým sevdam çýrýlçýplak kalacak.
Yazdýkça satýrlarýma kara kýþlar vuracak ve bahçemdeki tüm sardunyalar solacak.
Þimdi lacivert akþamlarda mavi mavi ölme vakti.
Duyuyor musun...? Orada mýsýn...?
Bana neler yaþattýðýný tahmin bile edemezsin ama
Umarým okursun ve biraz olsun anlarsýn ... Can Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın: