Gökkuþaðý’nýn gülümseyen yüzüne asýk suratlar asýldý bir bir ölü çocuklar döküldü zamanýn avuçlarýna bir kýz bir kýz çocuðu devrildi ayak ucuma kanadý umutlarý zamanýn kundaðýna üþüyen düþlerini sardýlar
annemin kucaðýnda uykuya daldý rüyalarým sonsuzluðun bahçesinden döküldü sümbüller bahçemizde her zaman bir oyun bozan olurdu patlak bir top ve çemberi kýrýk feleðin iþgüzarlýðý çamurdan arabalar geçerdi heykeltýraþ düþlerimden
kimliksiz çocuklar doðurdu anneliði çalýnan kadýnlar ölü çocuklar üþüdü annesizliðin kundaðýnda bir kýz bir kýz çocuðu aðladý tüm olanlara en çokta ona yakýþýrdý annelik çalýnan düþlerin kundaðýnda emanet edildi kimliði sonsuzluðun bahçesinden döküldü sümbüller ölüme
sana uðradým iyiki de uðramýþým yüreðinin aynasýnda sümbülün kýrgýnlýklarýný gördüm çatlayan sabýr taþýnýn daðýlan tanelerini saydým kýrk bir dökülen hayat yapraðýma denk gelen ömrüm avuçlarýmda yanan kelebek külleri kaldý birde sen mesela babamý düþündüm çalýnan umutlarýma denk gelen
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.