gel

kendimi bir aðaca baðladým,
ve bir urgan geçirdim yüreðime.

sen beklediðim,
sen özlediðim,
sen,
sen,
sen,
yaþadýðým.

bir gece vakti,
zifiri bir gece,
kalbime paslý hançeri sapladýlar,
kanarken yüreðim,
sevdanýn þah damarý paramparça,
bedenimden akýp gidiyordu.

artýk rüzgarlarda getirmez oldu kokunu,
gözlerini, saçlarýný özledim.
nefesini, sesini
ve seni.

kaç zaman geçtiyse ayrýlýk aramýzdan,
ömrümüzden geçti,
ömrümüzü tüketerek.

kim yaþýyor þimdi yarýna dair?
kim mutlu?
kim?

avaz avaz susuyorum,
yokluðunun ayazýna sarýlarak.
üþümek neyse de,
ölüyorum.
ölmem neyse de,
sevdam ölüyor.
sevdam ölmeden gel.
gel.
gel.

ibrahim dalkýlýç

01/09/2015
21:00 izmir

Sosyal Medyada Paylaşın: