Acý çýkar sireni soðuk gurbet treni Raylar sýladan alýr gýcýrtýsý çalar seni Verem tüner ciðere yar Kerem eyler seni Aðýtlar düþer dile öldürür zalim gurbet
Sinesinde gül saklý gamzesinde goncalar Ayrýlýk zor gelirse yakar yýkar bocalar Gýrtlaða kâbüs çöker çare olmaz hocalar Dert olur çöker cana yýkýlasý o gurbet
Sancý düþer yüreðe sýzý düþer bedene Kim ne bilsinki seni öldün kaldýn kime ne Yar olmaz yaren olmaz hep dert olur sinende Hüzün çöker yüreðe kemirir zalim gurbet
Sözler yavan olur hiç teselli ikrah etmez Yeþermez ümitlerin erken solarda bitmez Sabýr küpü hep taþar taþtýkça taþar yetmez Hasret çöker yüreðe býktýrýr zalim gurbet
Mehmet Kýlýçel 12/04/2002 Novi pridelkina Moskova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kılıçel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.