Yüreğimde Kitli Kaldın Ey Yar

Yüreðimde, kitli kaldýn ey yar ;
Söyleyemediklerime dilim suskun
Ömrüm, yasta...
Sen gidince güneþimi kaybettim...


Yitik, bir kentin sabahýndayým
Kirpiðim-in gölgesi bile buðulu...
Bakýyorum, þaþkýn þaþkýn resimlerine
Cam kýrýklarý býraktýn yüreðimin orta yerine
Kan kusuyorum ya...


Eylülde, gelirim demiþtim
Kaç ? eylül daha geçti...bin asýr gibi geliyor.
Çaresizce, bekliyorum pencere kenarýnda
Hazan yaðmurlarý yaðýyor üstüme...
Nasýl ? bir gurbet býraktýn, sen bana...


Elimde sigaram, yanýyor için için...
Bütün mektuplarým, cevapsýz kaldý...
Yoksa postacý adresimi þaþýrdý...
Yapraklarým, hazan sarýsýna döndü...
Bir gün olsun, güldürmedin yüzümü
Her gece hýçkýrýklara boðdun sen beni


Umutlarýmýn, kadili çoktan tükendi...
Senden sonra, öylece kalakaldým
Issýz limanda, yapayalnýz... çaresiz..sensiz
Kocaman, içten içe yakan sevdayla..
Ayrýlýðýn kozasýný içtim... acýyla
Titredi, yüreðimin aynasý...



Giderken, beni de götürmeliydin yanýnda...
Yoruldum, yokluðundan artýk yeter...
Cam kýrýklarýný, süpür yüreðimden
Yazdýrma, bana ayrýlýk þiirleri....
Sosyal Medyada Paylaşın: