MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İstanbul da o akşam
Sibel Kılıç

İstanbul da o akşam



Ay, sel e baðrýný sunup
Can ciðer pervaneyken hasretin ýrmaðýna
Þair, þiir diye giriyordu söze

Paslanan duygular sürtündükçe cümlelerin gizemine
Doðurgan dönüþümler uykularý uyandýrýyordu

Anlatýyordu þair
Aþkýn nasýl yandýðýný
Ve nasýl kopup geldiðini anlatýyordu
Ellerimde açýyordu Karanfil kokulu yanýk buseler
Þükürlü nasipler yâd edilirken
Anlatýyordu, her özlemin bir sonunun olduðunu
Ayak altlarýnda meydanlar çocuk deðildi
Caddeler sokaklara taþýyor
Masumiyetin mavzeri
Taksim, taksim aþkla dolduruluyordu

Aksaray ýn pembeden odasý döþekleniyor
Çemberli taþ þavkýna þerbet çalýnmýþ gibi gülümsüyordu
Gül hanenin kuytu köþelerinde
Yalanlarýna kurþun döktürmüþ
Bahþiþ avcýsý falcýlar bir gelip bir gidiyordu

Sirkecide, sulu salçalý kuru bakla muhabbeti ýsýtýyor
Çekik kaþlý utangaç bakýþlarý Tacizle karþýlayan göz bebekler
Sessizce ve derinden buyur diyordu
Vakit akþam yol uzaktý
Lastik tekerlekli tenekeler telaþlarý taþýrken
Ýþportacýlarýn çýðýrtkanlýðý
Gri gecelerin, göðe uzanan mahremini deliyordu

Yollar yoruluyor
Heyecan titriyor
Kalp vuslata eðiliyor
Mutluluk aðlýyor
Rutubetin rimelleri akýyordu…

Yüreðim ve ben sevdikçe büyüyorduk
Ýyi ki vardýk
O akþamýn sonrasý yoktu
Þafakla yeniden doðuyorduk

sevda yeli
SÝBEL KILIÇ...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.