SAVCI DA BEN SANIKTA
Ne kelime yetiyor, ne de cümlem bitiyor
Her gün kendi kendime, seni anlatýyorum.
Ne gündüz ayýk gezip, ne de gece yatýyor
Ýçmeden sarhoþ olup, kendime çatýyorum.
Savcý da ben sanýk da, suçluyu arýyorum.
Ýddaa makamýndan, bin soru soruyorum.
Verdiðim her cevaba, aklýmý yoruyorum.
Yalan yanlýþ ne varsa, doðruya katýyorum.
Sanýk sandalyesinden, gönlüm bir an býkmýyor.
Savunmam olsa bile, neden sesim çýkmýyor.
Yargýç gözlerin beni, içeriye týkmýyor.
Gönlümün hücresine, ben seni atýyorum.
Ne olacaksa olsun, hüküm verilsin artýk.
Suç hata kimde ise, hesap sorulsun artýk.
Razýyým ben bu aþka, kalem kýrýlsýn artýk.
Sevdana tutukluyum, müebbet yatýyorum.
Adem Çoban (Dilenci)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.