Ey yalnýzlýðým; Annemden doðarken bu fani dünyaya, Tek geldim aðlayarak Nefes almak, ayakta durmak ve yaþamak…
Gözlerim kapalýydý hayata doðduðumda Yalnýz olmadýðým iki insan tanýdým Sevgi doluydu sýmsýcak elleri yürekleri Annem, Babam sevgi meleklerim
Babamýzdýr hayatýn temel direði her þeyimiz, Annemizdir hayatýn ilk sevgi, duygu taþý Ömrümüzde hayat çizgimizdir, Sen gittin ömrümden sevdiðim
Gidiþinle benden öyle bir þey götürdün ki! Kalbim sýzladý, yalnýzlýðýmdan Damarlarýmdan akan kaným dondu Sensiz sevginden uzak
Hayata küstüm, elveda dedim aþkýna, Senden sonra hüzünlere boðuldu ömrüm Gülmekten korkuyorum aðlatacaklar diye Sevmekten korkuyorum aldatacaklar diye
Yalnýzlýktan korkuyorum sevgisiz üþüyorum. Yalnýzlýðýma sarýlýp yatýyorum her gece Zarar vermiyorum sensiz sevgime duygularýma Her þeyin yokluðuna alýþtým
Bu hayatta yalnýz sensizlik yaktý canýmý Acýya dayanmak sabýr istedim yaratandan, Kapattým kalbimin kapýlarýný sevgiye Aðlamasýn Yosun gözlerim Hüzünle…
ÞimalGüney!! ( HA )
Sosyal Medyada Paylaşın:
şimalgüney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.