İNSANOĞLU

Ýnsan oðlu bilmece,ömür yetmez çözmeye
Hem üzene küfreder,hem bayýlýr üzmeye

Üzen elbet üzülür,üzen bunu bilmiyor
Bir musibet gerekli,nasihatla olmuyor

Mevlam akýl vermiþtir,o cehalet kuþanýr
Meczup ona boþa der,o eþinden boþanýr

Kul sözüne bakarak,kim boþarsa eþini
Allah onu kahreder,rast getirmez iþini

Her gün balýk istifi,gidip gelir iþine
Buna sebep olanýn,yine düþer peþine

Üç beþ duble yol ile,bulununca kafalar
Sanki sefa oluyor,çekilen tüm cefalar

Kýt kanaat geçinip,helal diye avunur
Haram ile sürülen,saltanatý savunur

Ara da bir dank eder,durumunu sorgular
Yenileri es geçip,eskileri yargýlar

Kabul edip her þeyi,kader deyip geçerler
Kim çok yalan söylerse,gidip onu seçerler

Seçtikleri fos çýkar,ama bunu görmezler
Ýnatlarý inattýr,gayrýya oy vermezler

Konuþunca þaþýrýr,sanki melek sanýrsýn
Acil iþin düþmezse,insaný zor tanýrsýn

Sana iþi düþenler,her gün sorup ararlar
Senin iþin düþerse,ne arar ne sorarlar

Dili Allah dese de,kalbi þeytan çaðýrýr
Devam etsem yazmaya,deli diye baðýrýr

Ýstisnalar var elbet,sözümüz yok onlara
Onlar çýkýp konuþsa,bir ders verse þunlara

Yusuf ÇAKIR

Sosyal Medyada Paylaşın: