yediverin çocuklar karayemiþ dallarnda asýlý unuttum çocukluðumu bu kez çaðýrmamýþ annem ekmek almaya bi de elma atmýþ derin bi kuyuya çýk çýkabilirsem onmamýþ bile daha her yer bahçe deðil dedim ekilmez her yere kuyu böylece yükseldi sýrnaþýk dallara
bütün puslu çocuklarýn boðazýnda kara bi yelken gibi açar uykulu çýplak korku yanaþýr diþleri gýcýrdayarak havalandýrmadan rýhtým kokan dalgalar boðulmak saat iþi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.