Vefasýz sanma seni andýkça yanar özüm
Zalimler yaram deþti, bak hayal oldu sevdam
Unutur sandýn ama görmeyen kara gözüm
Gündüz geceye eþti, bak hayal oldu sevdam
Alnýma nakþedilmiþ kara yazýlan yazýn
Silinmez gözlerimden alaycý gülen yüzün
Dilimde türkü oldun solumda dinmez sýzýn
Hasretlik boyum aþtý, bak hayal oldu sevdam
Taradým her gün tel tel aðaran þu saçýmda
Serap oldun çölümde gördüm türlü biçimde
Sözde sakladým durdum akýtmadan içimde
Süzülen kanlý yaþtý, bak hayal oldu sevdam
Bilemedim ki nasýl yanýlýp da bulaþtým
Yýldýzlardan uzaktýn ulaþmaya çalýþtým
Ümidimi kaybettim sensizliðe alýþtým
Önüme düþen baþtý, bak hayal oldu sevdam
Aldýðým her nefeste þartsýz ismini anar
Gördüðü her bir dala sensin diyerek konar
Yüreðim yangýn yeri cehennem gibi yanar
Kalbin de soðuk taþtý, bak hayal oldu sevdam
ARÝF BARAN (ARÝFCE)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.