NEYLEYİM
Yaþamým boyunca gülmedi yüzüm
Beni güldürmeyen ömrü neyleyim
Taþa geçti yâre geçmedi sözüm
Beni güldürmeyen yâri neyleyim
Sabýrlar dilerim yaradan haktan
Gözlerim gülmeyi unu tu çoktan
Mutluluk görmedim var ile yoktan
Var olan yok olan malý neyleyim
Çaresizim bir baþýma dolaþtým
Benimde gözlerim güler sanmýþtým
Soyka bedenimle elle çalýþtým
Yorgun bedenime yarý neyleyim
Bu gönlüm sevinir bir yârim olsa
Belki asi olmam karným doyarsa
Bu soyka bedenim neye yararsa
Bu baþýma bu bedeni neyleyim
Böyle geldi böyle biter bu ömrüm
Dert ile gam ile geçti her günüm
Boynu bükülürse bahçede gülün
Bülbülün yok ise gülü neyleyim
Kul yýlmazým neyim eksik birinden
Böyle yaþar mýyým gelse elimden
Gine kötü sözler çýktý dilimden
Güzel söz bilmeyen dili neyleyim
KUL HÜSEYÝN YILMAZ /
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.