BİR DESTANDIR ÇANAKKALE

Kýyamet mi kopuyor ne gecenin karanlýðýnda
Gökler yere iniyordu sanki tan yeri kýzýllýðýnda
Þimþekler çakýyor durmadan yýldýrýmlar hýzýnda
Kurþunlar yaðýyor yaðmurlar gibi hainler pusuda

Her bir yandan yükseliyordu Allah, Allah sesleri
Þehadet þerbetini içmiþti kahraman Türk askeri
Korkmadan saldýrýyordu iman doluydu göðüsleri
Canýný verir de vermezdi vatanýný, yurdunu, evini

Þu Çanakkale dedikleri yer yiðidin harman yeri
Yedi düvele kafa tutuyor kimi on üç kimi on beþli
Yaþamak için deðil þehit olmaya koþuyor her biri
Bir destan ki öðrettiler cihana bu vatan türkün evi

Neydi bu alçaklarýn hevesleri, neydi yurdumda iþi
Medeniyet postuna bürünmüþ her biri birer leþçi
Bilmiyorlardý hainler, cihana bedel bir Türk askeri
Anladýlar ki bu vatan sýrtlanlarýn deðil Türk’ün yeri


Ey bu vatan uðruna canýný veren kahraman þehidim
Sen rahat uyu kabrinde, sen hiç ölmedin Allah þahidin
Ve öyle bir destan yazdýn ki cihanda yok eþin benzerin
Kefenin yeminim olsun ki ilelebet yaþayacak emanetin...


ZÝYA VAR

Not:"Hasret Koydum Adýný..."þiir kitabýmdan.
Sosyal Medyada Paylaşın: