Aþkýnla ikbal oldum geceler döndü güne Kabus muydu mazimiz unuttum bilemedim Su verdin bir hal oldum bakamam artýk düne Sil dedin göz yaþýný kuruttum silemedim
Yalancý kahkahalar kurþundu gülüþlerim Yola yalnýz çýkardým yalnýzdý geliþlerim Araftan ses getirdi yüreði deliþlerim Tutuldu ayaklarým cennete gelemedim
Saymadým lokmalarý yedim içtim zehirdi Dip buldum þiþelerde say ki akan nehirdi Ha bugün yarýn derken hayatým hep tehirdi Belki solmak istedim geldin de solamadým
Kadehlerin od’unda ateþ gibi yanarken Dünyanýn sonu geldi kýyametti sanarken Ýçin için sessizce þu ciðerim kanarken Seni Tanrý gönderdi ben seni dilemedim
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN 29 Aðustos 2015/Güzelçamlý-Kuþadasý Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.