SEN
Ben sana vurgunum sen bana dargýn
Dönüp de yüzüme,bakmýyorsun sen
Bu yüzden yüreðim birazcýk kýrgýn
Kolunu koluma,takmýyorsun sen
Yan yana gezmekti,bütün murâdým
Murâda ermeye çare aradým
Çaresiz kaldýkça,aþktan ýradým
Bir umut ýþýðý yakmýyorsun sen
Beþ vakit duam da adýný andým
Hissedip insafa gelirsin sandým
Seveceðin yokmuþ,boþuna yandým
Gelip de su bile dökmüyorsun sen
Karþýlýksýz aþklar böyleymiþ demek
Boþaymýþ uðrunda harcanan emek
Þart oldu sonunda,bunu söylemek
Nazlýsýn;nazýndan býkmýyorsun sen
Vefasýz yaratmýþ seni yaradan
Gülüþün yapmacýk,sevgin sýradan
Gözlerin kör olmuþ,puldan paradan
Aþka düþüp acý çekmiyorsun sen
Gönül bülbül olup dalýna konmuþ
Dikene katlanýp aþkýna yanmýþ
Ne bilsin çalýsýn,seni gül sanmýþ
Bülbüle gül gibi kokmuyorsun sen
Yusuf ÇAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.