gidilen yollar boþ eski sokak arastasýnda insanlar döküp saçýyorlar tezgahlarýndan sözlerini alan yok
tadý yok çocuk deðiliz artýk anlýyoruz elmanýn dýþý ham içi çürük
gittikçe üreyen bi kurt gibi her somunda yalnýzlýk dökülmemiþ güneþ yomundan eller aralýk
ne çizersek çizelim günübitmemiþ masal sayfalarýna dað eteði ýrmak ucunda gül neden ki kýrýlgan bu sürülerle çaðýl
dönmeli yeniden kalýcýkuþlar gibi saksýlarýna düþler o çelik mavisi gök alazlanmalý yeniden yaðmurlar böyle mýzmýz ve unut çünkü taþmýþtýr yaðaradým seller dereler
orada o ýlgýn deniz kenarýnda vurdukça ölen dalgalar ellerimle ördüm kumdan kale taþlarýný yaþlarýný çakýl büyük bi menderesten geçtim býrakýp kendimi çavlan sulara helmeleniyor göl
insansý bi duruþtur bu her sabah açýp perdeleri bayrak gibi doðmak her sabah göçmen mezarlarýndan saçlarý kýnalý güne
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.