Benim dinim temizdir, su gibi, ýþýk gibi. Ýnsanlar kirletiyor, kemiksiz dilleriyle! Din deðildir elbette yozlaþma müsebbibi Ne ederse insanlar ediyor elleriyle!
Cambaz olsan ne yazar, kýldan ince köprü var; Doðruluk deðneðiyle saðlanýyor dengeler. Özden öze varmadan sözden söze itibar, Yalana düþtüðünde sýkýþýr mengeneler.
Dinin özü insandýr, sözün özüyse Kur’an. Okumak, anlamakla bulunuyor Hakk yolu. Ýnsaný yönlendiren en büyük duygu vicdan, Vicdan terazisinin hassastýr ölçüm kolu.
Coþari der, iktidar hýrsýna kapýlanlar! Önünüzde ki örnek peygamber olmalýdýr. Vicdanýna soruver, doðru mu yapýlanlar? Kalplere korku deðil, hep sevgi dolmalýdýr.
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.