ÖZGECAN'A SİTEMDİR
Artýk kuþlar ötmüyor gönlümün otaðýnda
Susamadým haftalar oldu içimde bora fýrtýna
Takvim yapraklarý sararmýþ koparmayalý hayli olmuþ
Suyunu akýtan musluðun þýplayan sesi tuhalaþmýþ
Biri sanki kapatmýþ pilimi sýfýrlamýþ zihnimi
Sen dokununca canlanýr belki dedim sende gelmedin
Gönlümün mahzenine o hoþ sedanla bir seslenmedin
Sýzýlarýyla baþ baþa kalmýþ ne okþadýn ne de sevdin
Tufanýn yýktýðý harabatý görmek acýtacaktý kalbini
Umarsýzca geçtin önümden yabancý gibi bakmadan
Bir tatlý söz ya da bir selam etmeden eðdin önüne baþýný
Suçlular gibi sývýþtýn adeta uçtun günahýný saklayarak
Geri ye bakmadan kayboldun dar sokaðýmýzýn sonunda
Pencereden sarkan sarmaþýklara dolandý saçlarým
Rüyasýz gecelerin rahavetleri saçýldý üstüme irkildim
Aðlayarak tekrarladým sessizce söyledim þarkýmýzý ardýndan
Seni dürdüðüm levhanýn karþýsýnda bir daha söyledim usanmadan
Kýrdýðýn kanadýmý bir daha onardým bak sevecek yine seni inan
Üzülmemen için seni ciltledim yeni kitaplarým gibi onararak
Hayat borcçlu kaldý bana alacaklý benim çekip gidene ne yapsak
Bir tatlý nida getirecek belki rýhtýmýna gülücük çiçeklerini uzatarak
Sen ve ben el ele tutmak için bekleyen çocuklar gibi utanarak
Hasret treninden vuslat trenine aktararak sevdamýzý yaþatsak…
Ayþe Ciplioðlu Kaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Ciplioğlu Kaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.