Kara

Þimdi býrakýr yerini, þavký kamerin
Umudun misillemesi güneþe.
Aymayan güne uyandým yine
Gün-aydýn, ruhum gölge karasý.
Dimaðýmda mazimin bulanýklýðý var
Birazdan doðuracak gökyüzü saflýðý;
Bembeyaz bulutlar, yenidoðanlar.
Örtecek yalnýzlýklarý gidenlere istinaden,
Kalanlarsa öpecekler ayrýlýðý sözünden.
Sözlerim zehir mavi karasý.

Þimdi kapatacak kendini güneþli hava
Toplayacak bulutlar umudun son demlerini
Grileþen hayatlara misalen.
Misalim yaðmurlu gri,
Yaðmurum; parçalý bulutlu kalbinden.
Çek al beyazýma bulanmýþ siyahýný
Gözlerim sanki kararsýzlýk karasý.

Pencerende sabahlýyor þiirim yine,
Kelimeler boðazýmda sözdüðüm,
Adeta ay kararmýþ bakýþlarýn,
En çetrefilli düþ bu gördüðüm.
Gördüðüm, sönük yýldýz karasý.
Kördüðüm oldu yine yüreðimde
Sevdanýn son kýrýntýlarý.
Sosyal Medyada Paylaşın: