beyaz sakalý kesilmiþ bir yüz ve derin çizgilerinde tarihin yýkanmýþ asil duruþlu hikâyeleri kalem olup daðýtýyordu köþe baþýndaki sessizliði
duyan kulak verdi geçen merak etti geldi ortam ortalýða birikti
ilk kanýna karýþaným diye baþlýyordu demli sohbet dudaklarýndan aþaðýya sarkan sözcüklerin tamamý aþký özenerek seçilen son kelimeleri ise keþkeleri besliyordu
dumaný tüten evinin çatýsýnda giyinen baharýn ten kokusu süzülmüþ kibrit kutusuna ateþ aldýkça bulaþtý gizemi hayâllerine dinledikçe de üzerimize
rengini akýtan gökkuþaðýnýn kanatlarýnda birleþti uzak kalmýþ gölgeler
her an yeni bir hükmün nefesi okþarken saçlarý yeniden yýkanýr örgüler evlat zincirlerinin düðümlediði hayat barýnaðýnda þahlanýr atar damar biri diðerine emanet edilir diðeri ötekine hediye
sen ensemin üzerinden rüzgârla geçen ömrüm babamýn traþlý bakýþlarýndan annemin nakýþlý gülüþlerine denk düþür beni ki benden de çocuklarýma kalsýn onlarýn serveti
26/08/2015 17;05 eMÝNeYZAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.