MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

hayat








volkanýn patladýðý yerde suyun kaynaðý doðuyordu
birinin soðuduðu yerden diðeri akmaya baþlýyordu
damla yaðmura ateþ hasrete dönüþüyor
kor yüreðe düþüyor
üþüyor insan


ve insan nereye gitse doðduðu topraktan
ölümle seviþmeye ayný yere gelecek
çünkü özde toprak ana gibi sevecek
toprak insana hasret bekleyecek
insan kendi topraðýna


bir anne sessiz sessiz aðlayacak
kimsesiz diyarlara yaðmur yaðacak


düþün ki
sevdiklerinden
doðduðun topraklardan
çok uzaklarda bir yerdesin
akþam olur kapanýrsýn dört duvarýna...
konuþursun..
....................anlatýrsýn..
................................baðýrýrsýn..
............................................aðlarsýn...
sesin yankýsýný yitirir duvarlarda...
halini bir soran, sesini bir duyan olmaz
kývrýlýp yüreðinin içine büzülürsün bir köþede
kanar için... geldiðin yerler gelip çakýlýr aklýna
toprak kokusu kesif mezar korkusuna karýþýr...


bir an gelir seversin ölümüne
düþünmek bile zordur... kaybetmek istemezsin
tutunmak istersin sýkýca ama korkarsýn bir yandan
düþünürsün..
............acýyla yürürsün..
.....................düþünür üzülürsün..
....................................üzülür yaðmur olursun...
acýlar ki, zemheri kadar karlý, uzak bir yol gibi uzun
kimseler görmesin diye gözüne gizli damlar yalnýzlýk
kimseler duymasýn diye bir karanlýða gömersin sesini
topraða bakar yüzün baþýný eðmiþtir kör olasý hüzün



unutur yollar seni, unutur muhabbet kuþun
bir ses ararsýn, sesine eþ ararsýn sesin havada kalýr
gözlerin tavanda sözlerin duvara asýlý çaresiz kalýr
uzun ince bir ah gibi, bir sýzý gelip kalbine saplanýr


ne kadar sevgi varsa kanar içinde
iþte o zaman, ne kadar özlem varsa yanar...
oturup aðlamak istersin þöyle baðýra baðýra
kurumuþ gibi akmaz bir damla yaþ gözlerinde...


yüreðinin aðladýðýný hissedersin
o an, yüreðinle beraber geçmiþin de aðlar içinde...




hayat ki,
anlatamazsýn derdini kimselere hep içine atarsýn
dehþetli dalgalarda yolunu yitirmiþ bir gemi gibi
kalakalýrsýn tanýmadýðýn denizlerin ortasýnda
þaþkýn bitkin bir o kadar da yorgun ve çaresiz...


maviyi unutursun
unutursun içindeki ýþýklarýn beyazlýðýný
bütün renkler siyaha çalmýþtýr artýk
dalgýn dalgýn bakarsýn sulara...


umut yaralý bir kuþ olmuþ, uçmuþ elinden
ayrýlýk sözleri su olup sýzý sýzý akar dilinden
içindeki bütün pýnarlar kanamaya baþlamýþtýr...
kar yanýðý bir gecedir zaman artýk, kahrolasý sokakta


kanadý kýrýk yavru bir kuþ gibi sýðýnacak bir dal ararsýn...




ve hayat ki
sessizce solarsýn bir hazan yapraðý gibi
gözünün önünden çocukluðun geçer
ilk gençliðin geçer yýl yýl...


gömülürsün karanlýðýn en derin dehlizlerine
hüzün kokar rýhtýmlar, yalnýzlýk kokar...
bir nehir gibi süzülerek yaðmur sularýna karýþýr
çýkýp bir dað baþýna haykýrmak geçer
içindeki ateþi, yankýlý kayalara...
sesin paramparça
yüreðin kan revan ...



bazen suskunluða kanarsýn
bazen de üzülürsün yanarsýn
bazen mutlu olmaktan kaçarsýn
bazen de isyan eder oyunda çýkarsýn


bazen deðer verirsin birine ama bazende
onun deðersizliðine verdiðin deðerden utanýrsýn..
bazen konuþmak, dertleþmek istersin biriyle ama
bazende insanlarýn iki yüzlülüðü gelir aklýna susarsýn...


hayat budur iþte...
yaþarsýn böyle yaþayabildiðin kadar...

anlarsýn ki
birine verebileceðin en büyük acý
aþýk olmadýðýn birini kendine aþýk etmektir

bilirsin ki
hiçbir kötülük, kimsenin yanýna kar kalmaz
hiçbir iyilik de cezasýz kalmaz...




"mutluluk nedir?"diye sor bir kediye, ciðer mi der sence?
mutluluk sýcacýk bir kucakta sevilmektir" diyecek bence.."

ve hayat ciðercinin bencil kedisine döndü sen gelince


kýsa bir öyküdür hayat
gidenlerin ardýnca baktýðýmýz
kýsa bir türkü de nakarat
upuzun acýlara aðýtlar yaktýðýmýz...


öyküsü de biter bir gün, kendisi de
acýlarý da biter, mutluluklarý da
bir gün sadece bir masal kalýr
anlatýlýr kalu belada...



ölüm kýsraðýnýn boynuna sýký sýký sarýldým
oysa topraðýmda yalýn ayak koþmak isterdim!
yaþamak bir türküdür dillerde filizlenen
ve bir sevdadýr her seferinde topraða düþen!


mum gibi söndü aymaz kelimelerim
sustum !
suskunluðum..
susturana armaðan olsun
toprak olsun mutluluk
mavi çocuk aþk olsun...



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.