son veda
Gittiðin yollara serili papatyalarý tozlu raflara kaldýr
Ay ýþýðý ve güneþ altýnda yürü selvi aðaçlarý ile örülü bir yolda
Güneþ bir yandan alnýný yaksýn gölgelerinse geriye baksýn
Günahý büyük bu gidiþin cehennem ateþi gibi yakar bedenim
Beni kurtaracak olan yalnýz ve yalnýz minicik ellerin
Tamam tamam susuyorum konuþmaya mecal yok sen dinlemekten aciz
Virane bir þehir sarhoþ bir adam geriye býrakarak giderken sen
Ben mahcup ellerim kanlý gözlerimde yaþlar akarken bedenim
Sana sarýlmak ister tüm ruh halim ve bütün uzuvlarým
Biliyorum fazla abarttým bu defa ama bu son bilmiyorsun
Bu son çýrpýnýþ son nefes alýþlarým bedenim alevli bir volkan
Sen ki bir serpinti serin bir esinti gün batýmýnda güneþin bin bir rengi
Kurulan hayaller yýkýlýr sen gider arda kalýr tüm boþ vaatler
Haydi durmayýn toplanýn okunur ezanlar duyulur son salalar
Ýþte bir ömür ki koþar sana vakit durur ki bozuk saatler
Yazýn taþýma bir koca beyit içinde gizlidir en derin manalar
Serin selviler altýnda yürürken sen gözlerim semada bir umut bekler
Sözlerin dudaklarýn da sallanan son hançer cümlelerin yetmez romanlar kafi
Duymalýmýydý bu saðýr kulaklar ayrýlýk çýðýrtkanlýðýný
Görmelimiydi bu gözler son kez sallanan o minicik elveda ellerini
Kaldýrýmlar ahhh o boþ ot bitmeyen kaldýrýmlar ben orda býraktým dün
Tüm hayallerimi sarpa saran gençliðim þimdi bomboþ kaldýrýmlar
Yürüdük yürüdük seninle saðýmýzda dozerler solumuzda tozlu yollar
Þimdi bomboþ kalacak o kaldýrýmlar geçecek üzerinden dozerler
Ýnsanlar aç insanlar susuz elimde bir demet papatyalar
Serdim yollarýna tüm gençliðimi umutlarým hayallerim
Diktim fidan gibi tohumlarý topraða yeþertmek senin elinde
Ýstersen su ver yeþert istersen yok et lakin yok olmaz ki bu sevgi
Kanadý kýrýk kuþlar ahhh o yalnýz çaresiz kuþlar beni bana hatýrlatýr
Sen yokken kanadým kýrýk dizlerim baðý çözük ulaþmanýn imkâný yok
Sen çok uzak bir þehirde ben ki serseri bir ruh çýrpýnýp durur
Alabora bir tekne misali yalnýz ve yapayalnýz adada
Mahsur mürettebat boðulmuþ yeni bir kaptan beklerken
Ben ki engin tepeler de senin kokuna hasret gözlerin de benliðimi arar
Ürperir nasýrlý ellerim dokunurken dudaklarýna canýn yanmasýn
Ben kökünden keserim bu nasýrlý eller her dokunuþla acý vermesin
En derin denizlere yelken açarken bir balýkçý tayfasý
Umutla atýlýr ya aðlar gözlerde bir umut yeþermesi
Þu küçücük bedenimde sevgi tomurcuklarý karýþtýr toraða
Yeþersin fidanlar büyüsün olgunlaþsýn meyveler
Gideceksin bu kesin baþka çare mi yok yollara serili bir ömür
Koyup giderken arkana bakmadan ben çaresiz çilekeþ bir ömür
Ruh yorgun beden hastalýklarda bir serpinti bir esinti
Serin selviler yararken bulutlarý bir umut nefes tükeniyor son çare
Güneþ batarken kýsacýk bir ömür kayar ayaklar altýnda bir beden
Haydi tamam susuyorum iþte sana fýrsat git haydi git býrak ellerim
Dualar tükendi fýrtýna bekler kapýda kapat kapýlar ardýnda
Ben kalayým býrak kapat kapýyý zindanlarda sen özgür ben tutsak
Ýþte gidiyorsun hýçkýrýklarda ben boðulurken bana veda derken
Sen karanlýk yüzün belirsin arkandan koþan geri gelmesi imkânsýz gölgeler
Yeter artýk yeter geri dönsün dudaklarýn ve ensemde nefesin
Çýldýrtýyor beni bu buhran bu çaresizlik bu çilekeþ bir hayat
Susuyorum susuyorum susacaðým sonsuza dek sonuna dek
Ve elveda derken ayak seslerin birer birer azalýr sesin þiddetin
Kaybolur gölgeler ay ýþýðý aydýnlatýr etrafýn güneþ batar
Sanki serili papatyalardan yansýyan ay ýþýðý sokak lambalarýn
Eteklerin savrulur rüzgârla dalgalanýr sýrma uzun uçlarý kýrýk saçlarýn
Susuyorum biliyorum duymazsýn artýk çýðlýklarým
Elveda derken ellerin susuyorum susuyorum son kez susuyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.