Yine bir hasret akþamýndayým Hava ayazmý ayaz! Koçyiðidin yine çakal avýnda Anne Üzerimdeki elbisem tertemiz Ak sütün kadar beyaz Bir þehit kefeni Anne Bir þehit kefeni! ………………………………………………….. Bir Güneþ vardýya Anne! Bir þehit kýzý Yüzü masum ve yýrtýk çoraplý Ýþte o Güneþ’in savaþýný veriyorum burada yiðitçe Þehitlik ne yüce makam, alnýmda yazý Güneþ’in ateþiyle eritiyorum sinemde, Tipiyi, boraný, karý, ayazý. ……………………………………………………….. Sýrtýmdaki çantam aðýrmý aðýr Çünkü memleketi taþýyorum sýrtýmda anne! Vatanýmýn yükü omuzlarýmda, Elimde silahým, Alnýmda namusum, þerefim, þaným Arýyorum aponun itlerini karýþ karýþ! Çýktýnmý karþýma Basýyorum tetiðe Bismillahlarla Bayraðým dalgalansýn diye yurdumda Anne! …………………………………………………………… Bir Güneþ vardýya Anne! Bir þehit kýzý Yüzü masum ve yýrtýk çoraplý Ýþte o Güneþ’in savaþýný veriyorum burada yiðitçe Þehitlik ne yüce makam, alnýmda yazý Güneþ’in ateþiyle eritiyorum sinemde, Tipiyi, boraný, karý, ayazý. …………………………………………………………. Yüreðim Sivas kadar! Ama sýmsýcak anam sýmsýcak, Kandilin kardan gecelerinde Hem de yavrum dediðin andaki yüreðin kadar sýcak Tek eksiðim dualarýn Benden dualarýný eksik etme Anne! Rabbimin rahmet deryalarýndan gönder bana Kar yerine dualarýn yaðsýn, Mübarek ellerinin tartýsýndan kucak kucak Anne! Kucak, kucak! ………………………………………………………………. Bir Güneþ vardýya Anne! Bir þehit kýzý Yüzü masum ve yýrtýk çoraplý Ýþte o Güneþ’in savaþýný veriyorum burada yiðitçe Þehitlik ne büyük makam, alnýmda yazý Güneþ’in ateþiyle eritiyorum sinemde Tipiyi, boraný, karý, ayazý. …………………………………………………….. Yumruklarým o kadar büyüdü ki Anne! Ben deyim Erciyes, sen dé Aðrý. Balyoz oldu da Cudi’ye vurdu! Gürz oldu da Zap’ý salladý. Soysuzlaþmalarýn hesabýný sormak için, Koçyiðidin öyle yürüdüki Anne! Çakallar inini bile terk etti Mertçe çýkamadýlar karþýma Anne! Mertçe çýkamadýlar. ……………………………………………………… Bir Güneþ vardý ya Anne! Bir þehit kýzý Yüzü masum ve yýrtýk çoraplý Ýþte o Güneþ’in savaþýný veriyorum burada yiðitçe Þehitlik ne yüce makam, alnýmda yazý Güneþ’in ateþiyle eritiyorum sinemde, Tipiyi, boraný, karý, ayazý. …………………………………………………………. Eðer bende Güneþ’in babasý gibi þehit olursam Sakýn aðlamayasýn Anne! Þehit analarý aðlamaz çünkü. Bu gururu alnýnda taþý Anne! Alnýnda taþý! Koçyiðit yetiþtiren analarýn gözlerine yakýþmaz çünkü; Acý, hüzün, gözyaþý Anne! Gözyaþý Anne! ……………………………………………………………… Bir Güneþ vardý ya Anne! Bir þehit kýzý Yüzü masum ve yýrtýk çoraplý Ýþte o Güneþ’in savaþýný veriyorum burada yiðitçe Þehitlik ne yüce makam, alnýmda yazý Güneþ’in ateþiyle eritiyorum sinemde, Tipiyi, boraný, karý, ayazý.
Metin HANLIOÐLU-SÝVAS Sosyal Medyada Paylaşın:
metin HANLIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.