Þimdi hayatýmý tuvale alýyorum O kadar çok renk var ki daha kutusu bile açýlmadýk Ama düþünüyorum da ne renk benim hayatým Acýlarým aklýma gelince siyah Göz yaþlarým aklýma gelince gri Ya mutluluk o ise hep pembe yaþayamasam da
Þimdi adaleti tartýyorum kafamda Adalet nerede bu acýlar neden hep bana reva Onlarca kýrýk dolu ki hayatým yakýlmýþ resimden farksýzým Öfkem bendini aþsada muhattabým kim bilmiyorum Yaþýyorum bazen mutlu bazende mutsuz
Umutlarým hala mavi yeþil tüm yüregim týpký yarimin gözleri gibi Ruhumu beynimi bedenimi saran aþký kýpkýrmýzý ilk günki gibi Adalet eþitlik demeyin bana Ben cigerlerim parçalanarak ögrendim Yaþamayý ve ölürken bile dimdik ayak ta durmayý Siz aramaya devam edin olmayan adeleti olmayan özgürlüðü Haydi kolay gelsin ....Þairiçem....27.08.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.