Güz serinliðini arar oldu bedenim, Bu serinlik nerede ne zaman çýkar? Sanki bu serinliði tadar oldu tenim. Çoðu insan sýcaðý gördüðünde býkar.
Açýk pencerede hissedersin serinliði, Çevreye bakarak yakalarsýn derinliði. Artýk kafan rahat duymazsýn hainliði. Gel de güz serinliðinde rahatlayalým.
Sýcak olduðunda gel buraya hasýrý ser. Aðacýn altýnda üfül üfül serinlik eser. Kavurucu sýcaklarý ancak burasý keser. Gel de parkta güz serinliðinde oturalým.
Sýcak hava insanlarý klima altýna týkar. Sabahýn ve akþamýn ilk saatinde çýkar. Bugünlerin sýcaklýðýný güz serinliði yýkar. Gel bu vakitlerde güz serinliði bulalým..
Gökyüzünün misafirleri daha çok çýkar. Siyaha dönüþür iyice de kendini sýkar. Gürültü yapar ardýndan buralarý yýkar. Haydi gökte aðlayan bulutlara bakalým.
Siyah bulut çýkar da aðlamaz olur mu? Hüzünlü göze gözyaþý dolmaz olur mu? Aþký ve suyu bulmayan solmaz olur mu? Haydi aþkýný al gel sevinçten aðlayalým.
Bu havayý ve serinliði çok zor bulursun. Herkes burada sevdiðini aþkýný bulsun. Daha güz girmeden hayallerini kursun. Güz mevsiminin serin hayalini kuralým.
26.08.2015 Hasan Kaya Eðitimci-Þair-Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsansan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.