Öyle bir mazisi var ki duygularýmýn Aydýnlýk doðmayan penceremden bakarken O çýrpýnýþlarý, o savaþlarý hatýrladýkça Güzellikler doðacak diyorum ve Bekle diyorum sessizce
Kapanacak desemde onmaz yaralarým Gözlerimin en derinlerinden gelip Yanaklarýmdan lavlar püskürürken Yine bekle diyorum sessizce Yüreðime býrakýlan o ýstýraplar
Deprem yýðýný aðýrlýðýnda çökmüþken omuzlarýma Ahlaksýzlýða indifa ettiðim þu evrende Yine bekle diyorum sesizce Gülüþlerimdeki kahkahalarým Sizi eðlendirirken
O sesler erimiþ kýzgýn alev gibi Ýçimi yaktýðýný nereden bileceksiniz ki ! Baktýðým penceremde Muhakeme ederken mazimi Dimaðýmý, yüreðimi kapatýyorum artýk indifalara
Yine yine bekle diyorum sessizce; Bir yaðmur damlasý aksa ruhuma, Geçtiðim çölleþmiþ yollarým Bahçelerle donansa Soðuk gri duvarlarým renkten renge boyansa Sarmaþýklara dolansa gönül pencerem diyorum ve
Yine yine bekle diyorum sesizce !
ÞimalGüney!! ( HA ) Sosyal Medyada Paylaşın:
şimalgüney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.