BU GECE

Yýllarýn yükünü sýrtýma sarýp
Kendimi yollara vurdum bu gece
Aþýlmaz denilen daðlarý yarýp
Ferhat’ca hayaller kurdum bu gece

Bu gece kendime yabancý oldum
Empati yapmaya bahane buldum
Maziye daldýkça dirildim öldüm
Hayaller mekaným yurdum bu gece

Çöllere düþürdü kader yolumu
Leylasýz býrakýp büktü belimi
Ölmeden yaþattý bana ölümü
Mecnunca dolanýp durdum bu gece

Bu gece yollarým çýkmaza vardý
Gönlümü tarifsiz hüzünler sardý
Duyardým;eskiler,sorulmaz derdi
Aþýða baðdadý sordum bu gece

Ah çekip yanarak küllere döndüm
Bedenim yanarken içimden dondum
Külümden tutuþan Aslým’sýn sandým
Keremce kabuslar gördüm bu gece

Bu gece aklýmýn aklýný aldým
Akýlsýz baþ ile baþ baþa kaldým
Her þeyi boþlayýp kendime geldim
Delilik sefamý sürdüm bu gece

Yusuf ÇAKIR

Þiirimi seçkiye layýk gören seçki kuruluna ve okuyan,yorumlayan herkese TEÞEKKÜR EDERÝM

Sosyal Medyada Paylaşın: