Yine gönül arzeyledi ciðer paremi,
Uzunca yollara çýkmak istedim.
Saraným yoktur ki benim yaremi,
Varýp ta sardýrýp dönmek istedim.
O ceylan bakýþlý kahve gözlere,
Bakarak sarhoþ olmak istedim,
Þekerden baldan tatlý sözlere,
Bir iki kelam katmak istedim.
Boyuna, endamýna saçýn teline,
Nokta benine kurban olmak istedim.
Dudaðýn bal kaymak o incecik beline,
Sarýlýp ta bir ömür uyumak istedim.
Kýrmýzý bir gül býrakýp avuçlarýna,
Teninden bir nefes çekmek istedim,
Özlem yaylasýnýn sevgi pýnarlarýna,
Bir yudum su olup akmak istedim.
Yayla gerdanýnda gönül baðýna,
Sevgi otaðýmýzý kurmak istedim.
Özlemler ekilmiþ hasret daðýna,
Gidip de onlarý yolmak istedim.
Aktaþ’ým sevgiyle dolan yüreðin,
Aðlamasýn artýk, gülmek istedim.
Belimizi büken kahbe feleðin,
Bileðini artýk bükmek istedim.
24 Aðustos 2015
Ali Aktaþ
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.