karanlığın içinden bir çıkabilsem

dikenli dikensiz gülleri dersem
sana bir gül bir ömür versem
kalbimi ömrümü önüne sersem
karanlýðýn içinden bir çýkabilsem

ellerimi sevda ile aþk ile tutsan
kara geceme güneþ gibi doðsan
yalnýz kalbimi aþkýn ile sarsan
karanlýðýn içinden bir çýkabilsem

ölüyorum yar sana olan sevgimden
sarýlsan bana koynumda yatsan
þiir oldun düþmüyorsun dilimden
karanlýðýn içinden bir çýkabilsem

karanlýk odama bir ýþýk olsan
sarýlsan bana koynumda yatsan
kendimi bulamadým sen yoksan
karanlýðýn içinden bir çýkabilsem




yazan .cemal TURAN.

21.08 2015



Sosyal Medyada Paylaşın: