Çýplak ayaklý yarýnlar geçiyor
gözlerinin deðdiði þehirlerden
Bir bavul dolusu dünle ne kadar canlý kalýr
Bir yürek...
Bak eylül geliyor üstelik
sokaða çýkýyor hüzünler
Sloganlar eþliðinde ölüyor yarýnlar
ve tanklar ezsin istiyor insan bedenini
Sahi bir insan ne zaman tükenir
bu türküler neresinden acýtýr insaný
Yarýn diye bir þeye inanmýyorum artýk ben
Birbirine benziyor her gün her þey
çünkü
Dünlerin kadar mutluyum artýk
Gözlerim dolu dolu ölmek istemiyorum ben
Zatürre olacaksýn diyor doktorlar
anlatamýyorum kimseye
ben yaðmura çýkmýyorum
Bulutlanan gözlerimin suçu bu ýslaklýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.