SEN BİLMESEN'DE
Ben dün gece tekrar geri geldim
Þehrin giriþinde indim gizli ce
Hatýralar özlemler vardý cebimde
Usul usul yürüdüm bir baþtan bir baþa
Ýncitmemek için hatýralarý sessizce
Soluyamadým havasýný derin derin
Çekmedim içime senin kokun gelir diye
Yakamý kaldýrdým þapkamý eðdim
Sahile tanýmasýn beni sormasýn seni diye
Hatýralar geçiyor gözümün önünden
Ben sessizce izliyorum ürkütmeden
Oturdun en uçtaki bir masaya
Arkamda þehir önümde hatýralar
Aðýz tadýyla izleyemedim ki dalgalardan
Ne ister bu gelgit akýllýlar kayalardan
Ne çok hatýramýz varmýþ bizim bu þehirde
Uðradým dün gece tek tek hepsine
Güneþ doðarken anca gelebildim evimize
Saksýnýn altýndaydý anahtar girdim sessizce
Geçtim sizin kapý ya bakan pencereye
Gözüm iliþti bahçe duvarýnda buluþan sevgililere
El salladým çocukluðuma gençliðimize
Sen çýkmasan kapýya saklanbmazlardý belkide
Önce çocuklarý öp tün okul a gönderdin
Sonrada kocaný ALLAH’a emanet edip iþe
Sen göz ucuylan bakarken bizim pencereye
Benim gözüm bahçe duvarýndaki hayalimizde
Nereye kaçtý nereye kayboldu gençliðimiz diye
Geldiðim gibi geri giderken sessizce
Benim yerim yoktu senin mutluluk resminde
Sana dua ettim tanrýya þükrettim
Seni ölmeden son bir kez daha gördüm diye
Hani bilirsin sana hep söylerdimya
Sen mutlu olacaksan ben çeker giderim diye
Ben seni birkez daha mutlu ettim bu sabah
Ben bir kez daha çekip gittim SEN BÝLMESEN’DE
N.H.R_161.ÞÝÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
nihat halis refik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.