İSİMSİZ BİR ŞİİR

(acýnýn dili yoktu içimde )
Karanlýk bir gece
Yine soðuk ve soluksuz
Ýliklerimde bir ayaz üstelikte uykusuz
Dilimde memleketimin türküsü
Baðrýmda açmayan bir gül
Anladým
Daðda bir çobanmýþ vatan
Köyde bir öðretmen tek baþýna
Yamalý bir çocuk okula giden
Rütbesinde bir kemal bir ercan komutan
Bir oguzmuþ gögüs gösüse çarpýþan
Omuz omuza veren
Yozgat ta dursun hatay da bekir bursa da mesut mehmetmiþ vatan
Topraða düþen her bir damla kaný severiz biz
Baþýmýza kýnayla
Anlýmýza duayla yazýlmýþ bu makber
Bilirim bu daðlarý
Geçit vermeyen yollarýný kýþýnýn
Bilirim sýrtýmda yükünü vatanýmýn
El açtýðýnda duasýnda anamýn
Mektubunda selam saldýðýnda babamýn
Anladým
Candan öte canmýþ vataným

Kimi zaman yeraltýnda madenci
Kimi zaman bir hamal pazar yerinde bir iþci
Bazen aðýr bir iþte bir emekci
Yolu gurbete düþmüþ hasretle kavrulan
Çanakkale de güneydoðuda parça parça savrulan
Bayraða sarýlý öksüz bir mezar taþýymýþ vatan

Biliyorum yine yanlýþtý bu zaman
Yine hain yine kahpeydi bu pusu
Anne sus...
Ben daha ölmedim
Sen yemeðimizi deðil ülkemi tadýnda býrak
Kimbilir anne kimbilir
Belkide bir gün biz görmesekte
Memleketimin tüm çocuklarýný
Gülüþünde göge yaslanmýþ
Mardinin þýrnaðýn izmirin her hangi bir köyünde
Elinde kalem
Bir öðretmenin gölgesinde
Oyunlarla haylarla
Barýþ ve huzurla
Gülüþünde gülüþünde bulurum ülkemin
Bulurum anne....

20.08.2015
Sosyal Medyada Paylaşın: