Eðer korkuyorsan, Veremediðin selamý Rüþvet olur Düþüncesiyle! Haddimizi bilenlerdeniz, Ýçiniz rahat eyleye. Eðer korkuyorsan Merhaba demenin Unutulan Ýnsanlýk boyutunu Ýnsaný, Asýl korkularý öldürürmüþ Yersiz vehmin Korkun bu mu? Eðer korkuyorsan, “Korkundan” Ve acý duymuyorsa el vicdan Korku içinde yaþattýðýn Ve kendine ördüðün En büyük duvardýr, Vildan Ýhfa olur kendinde yaþattýðýn korku Yeri gelir saklayamazsýn karanlýk duvarý Yapraklar el çýrpsa vehmedilen kuþku! Yýkýlmayan bir tabudur salýnan korku esrarý Korku, Isýrmayan bir yýlanýn saçtýðý zehir Marazlanan bir kalpte huþu arama Herkes, Habersiz gezer baþkasýnýn sancýsýndan Dünya aslýnda çok dar Ve gülmesi de aðlama! Yeriyor beni baþkalarý Boþ ver aldýrma Bazý þeyler anlamsýzlaþýp Üzüp gitse de zoruma O zoruma gidenler Benim insani kimliðim Gel korku Gel baþýmýn belasý Sen, Ruhumda büyüttüðüm yersiz doku. Sen, Vicdanýmda saf tutan bir hücre olamazsýn Gel kurtul benden Ruhumda(n) defnedeyim Yusuf Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.