YALANCI BAHAR
Bu ömrümün nikâhýný efkârla,
Sen kýydýn yâr bir yalancý baharsýn…
Sen sevgiyi imha ettin inkârla,
Yürekte har yitik sevda buharsýn…
Çizgi çektim bende kalan isime,
Kibrit çaktým alev sardým resime,
Dünya duysun küstüm ruhsuz kesime,
Lokman hekim aþk merhemi çýkarsýn…
Vefasýzý sevmek gönlün kusuru,
Sevda etti dert belanýn mahsuru,
Yere çaldýn ezdin geçtin cesuru
Yâr deðilsin bir belasýn efkârsýn…
Sen saf gönlüm kolay geldin boþ tava,
Bak çevirdi zalim seni bir ava,
Yürek volkan haydi dayan kor lava…
Sen nankörsün baþtan sona inkârsýn…
Cantekin der; siz sevmeyin vefasýz,
Benim gibi geçmez günler cefasýz,
Beni yaktý taþ yürekli kafasýz…
Ýflah olmaz yola gelmez sakarsýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.