ölüler çaresizdir derken sular akmýþ bitmiþ deniz olmuþ ne muazzam teferruatlarý vardý oysa çayýrlar göðe dalar unuturduk seni sinekler saçmalar uyuyamazdýk göðsü ateþler içinde güneþ olmak ve hiç bir þey düþünmeden kalakalmak rüyanýzda
his yürür beyaz çizgilerle ilerler hani sarsa ya dersin hiç bir þey yok yokluðun acýsý mý desem bulutlar ve ötesi için biraz yýldýz
yarýn olmayacak düþler için mutlu olmak bile güzel þimdinin farký kardeþim gözlerinin içine dalýp üþüyorum desem inanmaz mýydýn aðlamaz mýydýn bir çocuða sarýlýr gibi bana
unut unut ve kaybol aynalarýn çaðýnda aðaçlarýyla seviþirken ilk tattýðýn meltem senin yaþayan kalbin yeniden yaratsýn içindeki insaný merhamet.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.